Yeniden...

Sen daha yazı yazmayı öğrenmeden önce bile bir yazardın. Yazar olmak için kaleme kağıda ihtiyacın yok. Kalem kağıda değmeden önce de sen bir yazardın. Kurduğun tüm o hikayeleri hatırla. Kafanın içindeki masalları, kendine uydurduğun öyküleri hatırla. Kimse sana gece yatmadan önce masal okumadı ki. Sen kendi kendini, kendi yazdığın masallarınla uyuturdun. Unutma sen daha okumayı sökmeden önce bir yazardın. Şimdi de eline kalem kağıt alıp yazmıyorsun diye eksik kaldığını mı sanıyorsun? Dışarıda yazmıyorsun diye kafanın içinde de mi yazmıyorsun? Hatırla, sen bir yazar olarak doğdun. Sen kafandaki öykülerine bağlısın. Senin gerçekliğin orada, senin hikayelerinde, öykülerinde. Senin hikayelerin kafanın içinde. Senin gerçeğin yok. Kimsenin seni anlamasını bekleme. Sen bu yüzden farklısın.